Bazuar në monitorimin e shtatë komunave, Deomokraci Plus ka bërë një vlerësim të nivelit të përmbushjes së gjashtë parimeve të qeverisjes së mirë për të cilat këta kryetarë të komunave sa kanë qenë kandidatë për këtë post janë zotuar se do t’i përmbushin në rast se zgjedhen. Gjetjet tona të monitorimit tregojnë se në përgjithësi publikimi i dokumenteve në ueb-faqe është përmbushur apo kryesisht i përmbushur, përveç në komunën e Gjilanit dhe Prizrenit të cilat kanë ngecje në publikim të vendimeve dhe rregulloreve.

Ky raport shqyrton vendimet dhe praktikat e Organit Shqyrtues të Prokurimit (OSHP) për të
vlerësuar se sa efektive kanë qenë masat të cilat janë ndërmarrë dhe sa ka qenë e paanshme
OSHP-ja në ndarjen e drejtësisë për palët.
Sikurse në raportin paraprak, edhe tek ky raport gjetjet tregojnë për mungesë të konsistencës
ndërmjet një numri të vendimeve të OSHP-së, të cilat bien në kundërshtim me vendimet
paraprake. OSHP nuk duket se ka praktikuar ndonjë metodologji të krahasimit të vendimeve
paraprake, në rastin e trajtimit të ankesave. Nëse kjo do të praktikohej, me gjasë edhe numri i
vendimeve jokonsistente do zvogëlohej. Në vazhdimësi, D+ ka theksuar nevojën për standardizim
më të madh të vendimeve të OSHP-së, në atë mënyrë që një vendim të jetë arsyeshëm dhe i
parashikueshëm nga palët, për shkak të ekzistimit të precedentit.
Numri i ankesave në vitin 2018 ka shënuar rritje të madhe, me 210 ankesa më shumë të
dorëzuara sesa në vitin 2017. Trendi i njëjtë i ankesave pritet të jetë edhe në vitin 2019. Kjo
përbën një rritje prej 38% në volumin e punës së OSHP-së, e cila funksionon me kapacitete
minimale, pasi që vetëm tre nga pesë anëtarë sa duhet t’i ketë OSHP sipas ligjit, janë duke
ushtruar funksionin aktualisht, pasi të tjerëve u ka përfunduar afati. Kjo shkakton edhe vonesa
në vendimmarrje, ku koha mesatare për marrje të një vendimi në periudhën 1 qershor 2018 – 31
maj 2019 ka qenë 40 ditë, ndërsa afati ligjor është 34 ditë.
Çështje tjetër e trajtuar në këtë raport e që në OSHP shfaqet si dilemë e shpeshtë, është shqyrtimi
i rasteve ku pretendimet ankimore nuk kanë të bëjnë me shkeljen e Ligjit të Prokurimit Publik,
por ligjeve të tjera të veçanta apo akteve nënligjore. Për shembull, në shumë vendime OSHP ka
përdorur arsyetim se në dosje të tenderit (DT) nuk është kërkuar që të respektohet Ligji i Punës
prandaj mosrespektimi i tij nuk përbën shkelje për OSHP-në nëse nuk është kërkuar shprehimisht
në DT. Ndërsa në një rast kishte thënë që operatori ekonomik (OE) ankues nuk kishte ofertuar
sipas tarifave për sigurim të automjeteve siç përcaktohet nga Banka Qendrore e Kosovës (BQK),
edhe pse tarifat nuk ishin kërkuar në dosje të tenderit. Ky rast është vetëm një shembull se si
vendimet e OSHP-së për çështje në esencë të njëjta, vendosen ndryshe nga paneli. Për më tepër,
ka raste kur paneli nuk merr vendim përfundimtar për një çështje, por të njëjtën e zvarrit duke e
kthyer rastin në rivlerësim dhe duke e bartur përsëri përgjegjësinë tek autoriteti kontraktues.
Çështje tjetër e trajtuar janë rekomandimet e gabuara që në disa raste kanë dhënë ekspertët.
Paneli duke mos pasur njohuri të duhura në fusha të caktuara, në disa raste vendimin e merr
duke u bazuar tërësisht në rekomandimet e ekspertëve, të cilët në raste të caktuara kanë dhënë
rekomandime të gabuara që nga llogaritje të thjeshta matematikore e deri në deklarimin se një
dokument nuk është kërkuar në dosje të tenderit, i cili në fakt ishte kërkuar.
Raporti gjithashtu ofron rekomandime rreth shmangies së vendimeve jokonsistente, vendimeve
për listën e zezë, monitorimit dhe kontrollimit të rekomandimeve të ekspertëve, rritjes së
transparencës si dhe nevojës për bashkëpunim më të mirë me prokurorinë.